Inhoudsopgave
De Akita is een prachtige, lieve en hele trouwe hond. Hij is middelgroot, erg krachtig en staat vooral bekend om zijn dikke vacht en zijn gekrulde staart die op zijn rug ligt. De naam van het ras doet het al vermoeden: hij komt namelijk uit Japan.
De Akita bestaat al heel lang en is ook voor veel verschillende functies gebruikt. Zo is het van origine een jachthond, maar later werd hij ook gebruikt als waakhond en zelfs als vechthond. Tegenwoordig is het ras niet alleen in Japan te vinden, maar ook in de rest van de wereld. Het is een ideale gezinshond die erg loyaal is aan zijn baasje, wat onder andere komt door zijn geschiedenis.
👋 Voordat je verder leest…
Hieronder kan je je inschrijven voor onze Akita nieuwsbrief. Daarin delen we de handigste tips, interessante artikelen en soms ook kortingsacties.
We zouden het heel erg leuk vinden als je je inschrijft. Als bedankje sturen we je direct een PDF met 52 geniale tips voor jouw Akita!
Japanse Akita
Als je meer wil weten over de Akita en hoe het komt dat hij zo’n loyaal karakter heeft en zo’n dikke vacht, dan moet je ook meer weten over de geschiedenis van deze hond. Inmiddels is dit namelijk het nationale ras van Japan, maar dat was natuurlijk niet altijd zo. De Akita is afkomstig uit Honshu, het grootste eiland van Japan. Om nog wat specifieker te zijn, komt hij uit de provincie Akita.
Hier heeft hij dus ook zijn naam aan te danken. Akita ligt in het noorden van Japan en is een bergachtig gebied. Tegenwoordig is de Akita zelfs onderdeel van het nationaal erfgoed van Japan.
De geschiedenis
Wanneer de geschiedenis van de Akita precies begint, is niet helemaal duidelijk. Officieel bestaan ze rond het jaar 1600, maar er zijn ook resten van skeletten van honden gevonden die wel vierduizend jaar oud zijn. In de 8e eeuw zou namelijk in het berggebied van Odate een jachthond zijn geweest. Dit was een hele goede jager die hielp met het vangen van groot wild zoals wilde zwijnen en beren.
Het gebied waar deze honden verbleven was niet erg toegankelijk en daardoor bleef het ras ook heel zuiver.
Een onstuimige periode
Helaas volgde er een onstuimige periode voor de honden. Er waren namelijk veel opstanden onder de boeren en er kwamen burgeroorlogen in het gebied rond Odate. Hierdoor werden de Akita’s wat minder gebruikt als jachthonden, maar meer als waakhonden. Zij moesten in deze tijden het huis van hun baasje beschermen. Rond 1700 kreeg een Shogun genaamd generaal Tsunayoshi ook belangstelling voor de Akita.
Vanaf toen was de Akita’s de vaste compagnon van de Samoerai. Dat was natuurlijk een belangrijk persoon en daarom kwam er een wet die het verbood om de honden te doden of te verwonden. De Akita had een sterke genegenheid tegenover zijn baas en dit heeft ervoor gezorgd dat de Akita een plekje heeft gekregen in de Japanse mythologie.
Let op: Alles wat je wilt weten over jouw Akita wordt ook uitgebreid behandeld in Akita Handboek (100+ pagina’s). Je kan het handboek bekijken via deze link.
Dieptepunten
Het leek dus heel goed te gaan met de Akita, maar helaas kwamen er toen een aantal dieptepunten. Als eerste kwam de Meji-periode die van 1868 tot 1912 duurde. De honden gevechten kwamen toen in opkomst en werden erg populair. Het was de bedoeling dat zulke gevechten de krijgslust van de Samoerai werd gestimuleerd. Voor deze gevechten werd vooral een afstammeling van de Kochi gebruikt, namelijk de Tosa.
Dit is een grote, zwarte hond die behoort tot de dogachtigen en die werd speciaal voor hondengevechten gefokt. Hiervoor werd hij vaak gekruist met andere honden zoals de Bulldog, de Duitse Dog, de Mastiff en de Sint Bernard. Dit ras kreeg toen al snel de Akita tegenover zich in de ring. De Akita werd daardoor ook steeds meer gekruist, waardoor het ras steeds minder zuiver werd.
De nakomelingen, die vaak hangoren hadden, werden Shin Akita genoemd, wat nieuwe Akita betekent.
De hondenbelasting voor de Akita Japan
In 1910 werden de hondengevechten gelukkig afgeschaft, maar toch volgde er een nieuw dieptepunt. Er kwam namelijk een hondenbelasting. Hierdoor werden er erg veel honden afgemaakt. Bovendien waren er op dat moment ook veel hondenziektes in Japan waardoor elke hond afgemaakt moest worden. Het is dus een wonder dat de Akita dit heeft overleeft.
In 1930 nam de Japanse overheid gelukkig maatregelen om bepaalde diersoorten te beschermen en de Akita was er daar een van. Zo werd er een vereniging opgericht die het ras moest beschermen. Er was een man, Ichinoseki, die probeerde om de oude Akita terug te halen. Hij zorgde ervoor dat er een exportverbod op het ras kwam en hij ging heel selectief fokken.
Op deze manier kon hij het type Akita terug fokken dat tweehonderd jaar daarvoor bestond.
De Tweede Wereldoorlog
Weer leek het goed te gaan met de Akita, maar toen brak de Tweede Wereldoorlog uit. Alle honden die niet konden dienen als gevechtshonden, werden afgemaakt. De Akita was vooral erg populair om zijn vlees en zijn vacht werd gebruikt voor de warmte. Dat ging zover dat er in het jaar 1946 nog maar een aantal Akita’s over waren. Het was Ichinoseki weer die zich inzette voor het ras.
Hij hield stiekem een aantal honden thuis verscholen zodat hij daarna weer kon gaan fokken. Op deze manier heeft de Akita de Tweede Wereldoorlog overleeft en bestaat hij dus vandaag de dag nog steeds.
Leer alles over jouw lieve Akita
Wil je álles leren over jouw Akita? Bekijk dan ook het Akita Handboek eens. In dit boek van 100+ pagina’s ontdek je namelijk alles over deze geweldige hond!
Klik hier om het boek te bekijken →
Japanse Akita naar Amerika
Tegenwoordig leeft de Akita natuurlijk niet meer alleen in Japan, maar ook in de rest van de wereld. Dat komt onder andere door de Amerikaanse soldaten. Zij namen namelijk aan het einde van de Tweede Wereldoorlog wat puppy’s mee naar huis die zij verder gingen fokken.
Hierbij keken ze niet echt naar de zuivere bloedlijn, waardoor de Amerikaanse Akita wel iets anders is dan de Japanse Akita. Desondanks lijken ze wel heel erg op elkaar.
Hachiko
Er zijn een heleboel beroemde honden op de wereld, maar wist je dat er ook een beroemde Akita is? Zijn naam was Hachiko en hij woonde met zijn baasje in Japan. Elke dag als zijn baasje ging werken, bracht Hachiko hem naar het station en ‘s middags wachtte hij hem daar weer op. Op een dag overleed de man aan een hartaanval op zijn werk en kwam dus niet meer terug naar het station.
Hachiko is bijna tien jaar lang elke dag nog terug gekomen naar het station om zijn baasje op te wachten tot hij zelf ook overleed op diezelfde plek waar hij zijn baas voor het laatst in levende lijve had gezien.
Nog meer leren over jouw (toekomstige) Japanse Akita?
Bekijk dan het Akita Handboek eens. In dit e-book met meer dan 100 pagina’s leer je alles over deze hond.
Zo gaat het onder andere over de aanschaf, raskenmerken, gezondheid, verzorging en gedragstraining. En je krijgt tijdelijk ook nog eens 4 gratis bonus boeken!
Klik hier om het boek te bekijken →
